Ondergedoken in een kelder van het herhaaldelijk gebombardeerde Boedapest beleeft een jong Hongaars meisje de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.
De vijftienjarige Christine leeft drie maanden met haar ouders en andere mensen in een schuilkelder in Boedapest tijdens het beleg van de stad door de Russen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Midden tussen het oorlogsgeweld van Duitsers en Russen kent deze gemeenschap alleen nog de duisternis, ellende, honger en angst. In het tweede gedeelte, 'Il n'est pas si facile de vivre', vlucht Christine met haar ouders drie jaar later vanuit Hongarije naar Oostenrijk. Na een barre reis wil ze daar niet blijven maar gaat ze naar Parijs, waar ze een andere harde wereld ontdekt. Van het ene baantje naar het andere trekkend, probeert ze in haar levensonderhoud te voorzien. De vriendschap met een jonge landgenoot, hun huwelijk, de geboorte van hun dochter en vooral de wil tot schrijven houden haar op de been. In deze periode ontstaat haar eerste roman. Op zeer gevoelige wijze zijn de wrede ervaringen van geweld en verbanning weergegeven. Het geheel is aangrijpend in soberheid en oprechtheid. Deze autobiografische roman kreeg in 1954 'Le grand Prix Vérité', werd in korte tijd wereldberoemd en verscheen in vele talen. Normale druk; krappe marge.
Frans | 9782253003229
| Titel | J'ai quinze ans et je ne veux pas mourir, suivi de: Il n'est pas si facile de vivre |
| Uniforme titel | Il n'est pas si facile de vivre |
| Auteur | Christine Arnothy |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | 55e ed; |
| Uitgave | [Paris] : Fayard, 2010 |
| Overige gegevens | 285 p - 18 cm |
| Annotatie | 1e dr: 1969.. - Oorspr. uitg.: 1954, 1957 |
| ISBN | 9782253003229 |
| PPN | 23476032X |
| Genre | oorlogsroman |
| Thematrefwoord | Wereldoorlog II ; Puberteit ; Autobiografieën |
| Taal | Frans |
