Gedichten.
Wie zich 'binnen de wildroosters' begeeft onderzoekt in dat omheinde natuurgebied de eigen innerlijke gesteldheid. De afgelegde weg kan volgens de driedelige opzet van deze nieuwste, consistente bundel van Anton Ent, op wissels, open plekken en zandwegen stuiten, 'Het zandpad leidt niet naar vervoering / en wissels lopen vast in struikgewas.' Beide leiden dus kennelijk niet tot het gewenste resultaat: een soort mystieke vervoering. De open plek met zijn overweldigende lichtval is daar wel toe in staat, zelfs gewoon 's morgens aan het ontbijt: 'Het ragfijne licht daagt mij uit / Ik streel en betast het, ik voel / hoe gretig het zich aan mij opdringt // [...] // Ik laat het geworden, dat onbreekbare licht / zodat ik één word, eenvoudig en heel'. Ent weet dikwijls een poëticale laag in zijn verinnerlijkte (natuur) beleving aan te brengen, want de poëzie is bij uitstek het medium dat 'binnen de wildroosters' werkzaam is. 'Achter de wildroosters een kathedraal in het bos / [...] / geen hert zal er knielen [...] / Indien poëzie de liturgie / leidt, kan de eenzame hier uit zijn dak gaan / en zien hoe vrolijk pilaren verrijzen // Poëzie maakt het onzichtbare zichtbaar'. Ziehier Ents poetica, vervat in een sterke, door zijn titel van een mooie accolade voorziene bundel.
Nederlands | 9789491065163
Titel | Binnen de wildroosters |
Auteur | Anton Ent |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Groningen : Kleine Uil, cop. 2011 |
Overige gegevens | 64 p - 22 cm |
ISBN | 9789491065163 |
PPN | 337913560 |
Rubriekscode | Nederlands 875 |
Taal | Nederlands |