Gedichten.
Sybren Polet (1924) is sinds 1949, toen hij debuteerde, onverdroten productief en zichzelf, als dichter, haast onwaarschijnlijk trouw gebleven. De niet te onthouden droedel-titel van zijn nieuwste bundel is typerend voor deze woordverslaafde en -spelige dichter. In 1962 heette het nog gewoon 'Konkrete poëzie', de spelling was modern, de inhoud eveneens. Polet is zich altijd blijven bekommeren om de poëzie als voertuig en drijfveer, richting gever van de samenleving. Zijn vindingrijkheid mag blijken uit de titels van zijn gedichten: 'Eindbegin', 'Nulpuntpoëzie', 'Teruggeboorte', 'Illusie als allusie', 'Tijd op punt van vertrek', 'Trampolinepoëzie', 'Muziek der microsferen', 'Verdwaalspiegels', 'Homo multiplex'. Wie mooie poëzie verwacht, is bij Polet aan het verkeerde adres, hij schrijft gemeende en krassende poëzie, 'Van tatata tot totale taal', 'Mensbeeld als wensbeeld van generatieve foetussen'. Het woordspelige karakter van zijn werk past bij zijn taal- en wereldbeschouwing, maar heeft onmiskenbaar ook iets vreselijk vermoeiends, zoals in de titels 'Zelfnaturerende materie' en 'Pantonaliteit'. Maar daarzonder zou Polet Polet niet meer zijn, nu al meer dan zestig jaar op deze manier actief.
Nederlands | 9789028424531
| Titel | Virtualia. Teletonen : even- en nevenbeelden : gedichten |
| Auteur | Sybren Polet |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | AmsterdamWereldbibliotheek, cop. 2012 |
| Overige gegevens | 94 p - 22 cm |
| Annotatie | Met lit. opg |
| ISBN | 9789028424531 |
| PPN | 338569057 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
