Gedichten.
Bernard Wesseling (1978) schrijft zowel proza als poëzie. Zijn eerste dichtbundel, 'Focus' (2006) werd bekroond met de C. Buddingh'-prijs. 'Geestig, swingend en exuberant' vond Piet Gerbrandy hem destijds. Van deze tweede bundel van Wesseling kan dit dunkt me moeilijk volgehouden worden. Het is een vormeloos geval, met draderige, trage, door proza besmette gedichten, die blijkens de verantwoording dank verschuldigd zijn aan onder anderen Menno Wigman en Robert Anker, toch niet de minsten. Het is brave, ongeconcentreerde en dikwijls lelijke, teenkrommende poëzie: 'Sinds ik, in navolging van oudere mannen, met mijn handen / op mijn rug loop, grijp ik minder aan / en word ik minder aangegrepen.' En altijd eindigen deze gedichten in een soort moraal: 'Berust liever in het feit / dat de Grote Gelijktrekker je in zijn achterhoofd heeft. / In iedere deling rekent hij je mee.' Het is allemaal niet slecht of verkeerd bedoeld, maar de strenge dichterlijke instelling, die gevoelens en ervaringen tot onthoudbare en onverwisselbare poëzie maakt, ontbreekt hier. Het is tamelijk vormeloos werk, gericht op de werkelijkheid, zonder veel plastische kracht en gevoel voor woordkeus. 'Ja, men begint het te leren: die pakt niets aan en niets hem.' Wesseling is als ik-dichter aangrijpbaarder:
Nederlands | 9789021442150
| Titel | Naar de daken |
| Auteur | Bernard Wesseling |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam [etc.] : Querido, 2012 |
| Overige gegevens | 64 p - 21 cm |
| Annotatie | Uitg. met medew. van Van Grunsven Creative Management |
| ISBN | 9789021442150 |
| PPN | 338608311 |
| Rubriekscode | Nederlands 876 |
| Taal | Nederlands |
