Komische eenakter waarin een Franse edelman geraffineerd de geliefde van een Siciliaanse Don weet te verleiden.
Het is zeker niet het meest bekende stuk van Molière (1622-1673), 'De Siciliaan', eerder een tussendoortje, maar wel zeer karakteristiek van vorm en toon, dit spel van mis- en verleiden. Het is het laatste van het trio 'Ballets des Muses', gespeeld in de winter 1666-'67 ter gelegenheid van de feesten aan het hof van Lodewijk XIV (1638-1715). Een rustpunt na tal van successen en diepe teleurstellingen. De komische eenakter, met muziek van Jean-Baptiste Lully (1632-1687), is a.h.w. een voorloper van de 'opéra-comique' uit de 18e eeuw, een speelse verstrengeling van zang, dans en blijspel. Een aloud gegeven: de Franse edelman Adraste is verliefd op de Griekse Isidore, concubine van de Siciliaanse Don Pedro. Met de hulp van knecht Hali, vindingrijk van vermomming wisselend, en het strategisch vernuft van Adraste zelf delft de jaloerse Don Pedro voorspelbaar het onderspit. De charme van dit duel tussen slimme behendigheid en arrogante domheid berust op het dubbelzinnige spektakel, op de meerduidige dialogen, op de herkenbaarheid. Een typerende markering op de literaire stamboom.
Nederlands
Titel | De Siciliaan, of Schilderliefde : komedie à la Commedia dell'Arte |
Uniforme titel | De Siciliaan |
Auteur | Molière |
Secundaire auteur | Arnold Sandhaus |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Zeist : Het Toneelatelier, cop. 2012 |
Overige gegevens | 57 p - ill., portr - 19 cm |
Annotatie | Omslagtitel: De Siciliaan - Vert. van: Le Sicilien ou l'amour peintre. - 1667 |
PPN | 345523113 |
Rubriekscode | Frans 883 |
Taal | Nederlands |
PIM Rubriek | Theater en Film |
PIM Trefwoord | Toneel |