Dieren worden plotseling, wereldwijd, moorddadig agressief tegen mensen, wier eind nabij lijkt.
Dieren worden plotseling, wereldwijd, moorddadig agressief tegen mensen, wier eind nabij lijkt. Hoe dat gevaar te keren of de oorzaak ervan weg te nemen? Klokkenluider Oz denkt aan een mogelijk effect van petrochemie en straling van telefoons - maar is de mensheid bereid zonder te leven? Patterson schrijft al 36 jaar spannende boeken maar dit lijkt - met z'n 400 blz verdeeld over 100 hoofdstukken - op een diashow met evenveel beelden: aanvankelijk pakkend maar algauw vervelend. Om verveling te verdrijven vergrote men wreedheid en angst, wat op de duur averechts werkt. Of is het de onwaarschijnlijkheid van het thema? Of de vraag/het vermoeden dat het doel de middelen heiligt? (boek in dienst van ideaal). Het zou echter ook kunnen dat er wel degelijk een wetenschappelijke reden is voor de fictie (zie: feromonen en amygdala). Vooralsnog lijkt het eerder een poging om iets te maken met de ideeen van 'Parfum' van P. Süskind en 'Animal farm' van G. Orwell. Dat is dan maar ten dele gelukt. Pogingen tot verlichtende humor zijn zwak en zeldzaam. Normale druk, ruime interlinie en ruime marges.
Engels | 9781846058295
Titel | Zoo |
Auteur | James Patterson ; Michael Ledwidge |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | London : Century, 2012 |
Overige gegevens | 395 p - 24 cm |
ISBN | 9781846058295 |
PPN | 342982729 |
Genre | thriller - science-fiction |
Taal | Engels |