Een bezoek aan zijn bejaarde ouders roept bij een man allerlei jeugdherinneringen op.
Johannes van der Molen (ik-figuur, ± 50 jaar) bezoekt zijn ouders in het afgelegen Noord-Groningen, wat (autobiografische) jeugdherinneringen oproept. Tussen 'Aankomst' en 'Afscheid' verandert het ik-perspectief driemaal in een personaal perspectief, waarin de auteur terugkijkt op 'het jongetje' dat hij was. De dementie van de moeder, de nieuwbouw in het dorp, herinneringen aan de onechte arm van de dominee en het schoenmakersvak van de vader roepen tegenstrijdige gevoelens op. Tegenstellingen in huiselijkheid en onheil, rust en onrust komen samen in gevoelens van (on)veiligheid over het aardse bestaan. De Tweede Wereldoorlog en de kerkscheuring tussen synodaal en vrijgemaakt Gereformeerden in 1944 dienen als spiegel voor vragen over het geloofsleven. Verwijzingen naar Ida Gerhardt, Elsschot en De Genestet passen bij de melancholieke en vertrouwelijke sfeer. Inhoudelijk en in de gehanteerde motieven en metaforen een mooi rond opgebouwd verhaal. Geen gemakkelijk antwoord op lastige levensvragen, maar een open einde met een citaat van Gerhardt: 'De handpalm is geopend naar het licht.' Kleine druk.
Nederlands | 9789023994312
| Titel | Een dagje naar huis : novelle |
| Auteur | Hans Werkman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Zoetermeer : Mozaïek, cop. 2013 - Harderwijk : BCB |
| Overige gegevens | 91 p - 20 cm |
| Annotatie | Uitg. ter gelegenheid van de Week van het Christelijke Boek 2013 - Met bibliogr |
| ISBN | 9789023994312 |
| PPN | 354935127 |
| Genre | protestants milieu |
| Thematrefwoord | Geloofsproblematiek |
| Taal | Nederlands |
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.
