Een bundel vol vreemde en absurdistische verhalen, waarvan de strekking soms moeilijk te doorgronden is. Het ene verhaal is beter gelukt dan het andere. Soms zijn de sprongen in de tijd binnen een verhaal iets te groot, maar dat wordt dan gecompenseerd door de vondst. Zoals het verhaal over twee godlievende zusters, die aan de hand van het verhaal van Hadewijch hun leven leven. Ook wanneer bij een van hen een kraan uit de rug groeit waar constant water uit stroomt. In een andere verhaal gaat het over een kunstminnaar die volgens een bepaald ritueel de kunstwerken in museum De Pont tegemoet treedt en vervolgens in een vreemde conversatie met zijn vader belandt: het waarom daarvan is niet duidelijk, hoewel het wel mooi is beschreven. Het verhaal over de jongen die verliefd wordt op een vuilcontainer is zonder meer hilarisch. Het moeilijke van korte verhalen is dat de schrijver in weinig tijd de lezer moet weten te boeien en als het kan verdwaasd of verbaasd moet achterlaten, en dat lukt Dautzenberg (1967) in de meeste gevallen bijzonder goed in zijn debuut. Normale druk.
Nederlands | 9789025435578
| Titel | Vogels met zwarte poten kun je niet vreten : verhalen |
| Auteur | Anton Dautzenberg |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam [etc.] : Contact, 2010 |
| Overige gegevens | 295 p - 21 cm |
| Annotatie | Gedeeltelijk eerder verschenen in Hollands Maandblad, De Revisor, Frontaal Naakt, Propria Cures en KortVerhaal - Met lit. opg |
| ISBN | 9789025435578 |
| PPN | 328213985 |
| Genre | verhalenbundel |
| Taal | Nederlands |
