Als door een hardnekkige algenplaag een Zuid-Amerikaanse havenstad onbereikbaar wordt, werkt dit door in de levens van enkele bewoners.
Eerste roman van de Nederlandse schrijver (1973), die in 2012 debuteerde met de bundel korte verhalen 'Hier sneeuwt het nooit'. In aansluiting daarop ligt 'Het laatste kind' op het grensvlak tussen roman en verhalenbundel. Decor is het Zuid-Amerikaanse Palladina, voorheen een bruisende havenstad, maar sinds de verschijning van een hardnekkig voortwoekerende algensoort die scheepvaart bijna onmogelijk maakt, gedoemd om langzaam in te slapen. Zes licht aan elkaar verbonden korte verhalen, telkens vanuit het perspectief van een andere bewoner van Palladina, vormen het portret van deze stad. Daarnaast gaat een hoofdstuk over een jonge buitenlandse schrijver, die ruim een half jaar in de stad verblijft om te schrijven, en langzaam ingekapseld raakt in het verleden van de bewoners. Zoals hij met zijn debuut al liet zien, heeft Van der Loo een fijnzinnige pen die schijnbaar moeiteloos een overtuigende wereld schetst. In meeslepend proza toont hij zich een getalenteerd verteller van een warmbloedig verhaal vol melancholie, ontroering en liefde. Leesgenot, zowel voor de fijnproever als de wegdromer. Kleine druk.
Nederlands | 9789028260924
Titel | Het laatste kind |
Auteur | Gilles van der Loo |
Type materiaal | Boek |
Editie | 1e dr; |
Uitgave | Amsterdam : Van Oorschot, 2013 |
Overige gegevens | 187 p - 21 cm |
ISBN | 9789028260924 |
PPN | 36342461X |
Taal | Nederlands |