De stamvader en -moeder van de Spelende Kinderen proberen te overleven in de stad, nu ze oud zijn en vervreemd van de maatschappij.
Romandebuut van de Vlaamse schrijver (1959) verschenen ter gelegenheid van de Rechten van het Kind. Het is een sprookjesachtig verhaal. De stamvader (Paboel) en -moeder (Droezel) van de Spelende Kinderen proberen te overleven in de stad, nu ze oud zijn en vervreemd van de maatschappij. Droezel is dementerend en Paboel probeert haar op te monteren met foto's van de kinderen en ziet tegen beter weten in verbetering. De kinderen hebben het opgegeven hem uit te leggen dat het zo niet kan. Op Nieuwjaarsdag sterft zij, maar hij beseft het niet. De oudste kinderen houden het geheim en bedenken een plan. Een jaar later sterft ook hij en zoals beloofd worden ze beiden in een kist begraven. Vierentwintig hoofdstukken, elk beginnend met een filosofische uitspraak; verder met brieven aan Pieter Bruegel, de inspiratiebron voor Paboel en zijn Spelende Kinderen. Als in een droomwereld zijn de gedachten niet consistent. Wat overblijft is een terugblik op een harmonieus gezinsleven dat berustte op de factor liefde. Een ongrijpbaar boek, zoals elke droom, zoals het leven. Het taalgebruik is meer afgestemd op liefhebbers van taal dan van een verhaal. Kleine druk.
Nederlands | 9789491218071 | 233 pagina's
| Titel | De kinderspelen |
| Auteur | Marc Pairon |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | Eerste druk; |
| Uitgave | [Aartselaar] : Stichting Charles Catteau, 20 november 2013 |
| Overige gegevens | 233 pagina's - 21 cm |
| Annotatie | Uitgave ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Rechten van het Kind |
| ISBN | 9789491218071 |
| PPN | 370349350 |
| Genre | psychologische roman - sprookjes |
| Thematrefwoord | Ouderen ; Maatschappij |
| Taal | Nederlands |
