Bundel humoristische anekdotes rond zwangerschap en bevalling.
Gynaecologie en verloskunde, een specialisme dat nogal eens verwarring zaait en oogst: de kennis van organen, voortplanting en jargon is niet altijd volledig. De vele korte tekstjes getuigen hier uitbundig van en spreken tot de verbeelding. De auteur heeft haar eigen 'ikjes' (een twintigtal ervan heeft als zodanig op de achterpagina van de NRC gestaan) gebundeld, gecombineerd met anekdotes van collega's en deze gerangschikt naar onderwerp: o.a. operatiekamer, verloskamer, medisch dossier, kleding, arts in opleiding. Ook put zij uit teksten van cabaretiers. Haar bedoeling was niet een soort moppentrommel te maken, zoals zij in een interview zegt, maar ze hoopt zo iets van haar liefde voor het vak te tonen. Het is vlot leesbaar, meestal geestig, een heel enkele keer op het randje: de onkunde van de patiënt ligt er soms iets te dik bovenop. De beroepsgroep neemt zichzelf beduidend minder op de hak. Het is echter evident dat de auteur op geen enkele manier heeft willen kwetsen. Een hilarisch, ontroerend, soms onthutsend boekje.
Nederlands | 9789046816486 | 143 pagina's
Titel | Even ontspannen, mevrouw... : belevenissen van een bevlogen gynaecoloog |
Auteur | Mieke Kerkhof |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | [Amsterdam] : Nieuw Amsterdam Uitgevers, [2014] |
Overige gegevens | 143 pagina's - illustraties - 20 cm |
ISBN | 9789046816486 |
PPN | 370100573 |
Rubriekscode | 605.5 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Gynaecologie; Anekdoten |
PIM Rubriek | Lichaam en Gezondheid |
PIM Trefwoord | Gynaecologie |
Er zijn twee zekerheden in ons aardse bestaan, namelijk de geboorte en de dood. De geboorte is doorgaans een blijde gebeurtenis, maar het levenseinde wordt gevreesd. De dood staat te boek als een grote spelbreker. De dood is zwart. De dood brengt verdriet. Niet in dit boek. In ultrakorte verhalen wordt het onvermijdelijke levenseinde beschreven. Elke anekdote brengt een geheel eigen ontroering teweeg. Het beest in de bek kijken blijkt de beste remedie maar kijken door de bril van anderen helpt ook. En zo valt er ineens iets te (glim)lachen. Immers, vreugde en verdriet zijn onlosmakelijk met elkaar verbondenHumoristische teksten over het sterven, de dood, uitvaarten en rouwverwerking.