Analyse van de al dan niet terechte angsten van de hedendaagse mens voor moderne verworvenheden.
Dit boek betoogt dat wij ons moeilijk kunnen onttrekken aan angsten voor en wantrouwen in de verworvenheden van de moderne tijd. Onze voorouders geloofden dat de vooruitgang hen zou verlossen van de bittere armoede en de zware arbeid, maar wij wantrouwen ons voedsel, vrezen het klimaat en maken ons zorgen over het leefmilieu. Velen van ons zijn bang voor chemische bestrijdingsmiddelen, Q-koorts, overbevolkte sloppenwijken, CO2 en de gsm. De auteur schreef eerder 'Brief aan mijn dochter' (2001), 'Hollandse stellingen' (2008) en 'Het gifschip' (2011). Hij is filosoof, was bijlagechef van Letter & Geest van dagblad Trouw en oprichter/hoofdredacteur van weekblad Opinio. Hij onderzocht bronnen van onze argwaan en gaat daarvoor onder meer terug naar het negentiende-eeuwse Amerika. Verder gaat hij in op de inhoud en de impact van het rapport van de Club van Rome. Ondanks zijn zeer interessante en meeslepend geschreven betoog blijft de vraag onbeantwoord of het toch niet legitiem en redelijk is en kan zijn dat moderne mensen met hun fors grotere en onoverzichtelijkere wereld fors grotere angsten hebben dan hun voorouders.
Nederlands | 9789044627510 | 221 pagina's
| Titel | Wie is er bang voor de vooruitgang |
| Auteur | Jaffe Vink |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Prometheus, 2014 |
| Overige gegevens | 221 pagina's - 22 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave |
| ISBN | 9789044627510 |
| PPN | 374934509 |
| Rubriekscode | 905.2 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Cultuurfilosofie |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Cultuurfilosofie |
Een man vertelt over zijn roerige leven vanaf de periode van de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) tot midden jaren zestig, waarin hij deelneemt aan het verzet tegen dictator Franco en later wraak neemt op de moordenaar van zijn moeder.
