Gedichten.
Leonard Nolens (1947), die een paar jaar geleden de Prijs der Nederlandse Letteren, ontving, is kennelijk, blijkens dit dichterlijk relaas van een langdurige opname in een kliniek, op de bodem van zijn bestaan geraakt en daar, bij vol bewustzijn van deze hellevaart, ook weer uit tevoorschijn gekomen. Niet eerder schreef Nolens zo op het scherp van de snede. De deeltitels luiden: Kuur I, Kuur II, Ontslag, Weerzien. De ervaringen liegen er niet om.'Hier, in dit hol dat ons heelt, onze hel, de gebluste' in 'de groep, onze telbare vorm van verdriet'. Niet eerder heb ik poëzie gelezen die zo in- en aangrijpend de pijn van het leven onder ogen ziet en beschrijft. 'Men woont in een wond die niet went' en 'Men zwijgt zich bijeen'. Het zijn plastische typeringen van de wereld van het 'gesticht'. In 'Weerzien' duikt de dichter weer op in het normale leven en revitaliseert hij de liefde voor en van zijn leven. De poëtische kracht die Nolens, zeer lucide en ook nergens literair tekort schietend, hier opbrengt dwingt de grootst mogelijke bewondering af.
Nederlands | 9789021456751 | 72 pagina's
Titel | Opzichtige stilte |
Auteur | Leonard Nolens |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Em. Querido's Uitgeverij BV, 2014 |
Overige gegevens | 72 pagina's - 21 cm |
ISBN | 9789021456751 |
PPN | 376381310 |
Rubriekscode | Nederlands 875 |
Taal | Nederlands |