In zijn veelzijdige studie 'Gifgas, ziektekiemen en oorlog' beantwoordt Gerard Aalders niet alleen de vraag waarom gifgassen wel in de Eerste, maar niet in de Tweede Wereldoorlog werden gebruikt, maar geeft hij ook een overzicht van het gebruik van dergelijke strijdmiddelen in de oudheid, de eerste gasaanval bij Ieper in 1915, de geallieerde reacties en het protocol van Genève van 17 juni 1925 als aanvulling op de verdragen van Den Haag en Versailles. Verder beschrijft hij de ontwikkelingen op dit gebied tijdens het Interbellum en de situatie tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de As-mogendheden en de geallieerden. Intrigerend is zijn verslag van de naoorlogse jacht op Duitse geleerden en de inzet van deze wetenschappers bij Amerikaanse militaire researchprogramma's (operatie Paperclip) en het Chemische en Biologische Wapen-onderzoek tijdens de Koude Oorlog. Deze 'sluip- en gluipwapens' hebben een geschiedenis achter de rug van minstens vierduizend jaar en altijd is er met afschuw over gesproken. Toch is er nooit een reden geweest om er radicaal mee te stoppen. Gerard Aalders legt duidelijk uit waarom. Hij publiceerde eerder onder meer 'Zaken doen tot elke prijs' (1990), 'Operatie Safehaven' (2006) en 'Kartels' (2010).
Nederlands | 9789461535580 | 229 pagina's
| Titel | Gifgas, ziektekiemen en oorlog : waarom chemische en biologische wapens wel in de Eerste maar niet in de Tweede Wereldoorlog werden gebruikt |
| Auteur | Gerard Aalders |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Soesterberg : Uitgeverij Aspekt, [2014] |
| Overige gegevens | 229 pagina's - illustraties - 23 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave, register |
| ISBN | 9789461535580 |
| PPN | 376975547 |
| Rubriekscode | 399.65 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Chemische oorlogvoering ; Biologische oorlogvoering |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Chemische oorlogvoering |
