Een door schuldgevoelens geplaagde vrouw vertelt haar dochter hoe het was om onder de Duitse bezetting vlakbij een werkkamp voor Joodse mannen te wonen.
De zoete titel verwijst naar een harde werkelijkheid ten tijde van de Duitse bezetting: dat er te weinig onderduikadressen voor de Joden waren, uit angst voor represailles. Joodse mannen die zich op advies van de Joodse Raad meldden voor 'werkverruimingskampen', konden zich buiten die kampen vrij bewegen en ontsnappen, maar waar konden ze heen? Vanuit een overtuigend neergezet perspectief van een twaalfjarig meisje dat een man uit zo'n kamp, Samuel, geregeld eten brengt, wordt in kaart gebracht hoe een verarmde plattelandsomgeving op het lot van de Joden reageerde. Het verhaal wordt verteld door een moeder, geïnterviewd door haar dochter die schrijfster is en onderzoek naar de werkkampen voor Joodse mannen doet. Het verhaal wordt afgewisseld door brieven van Samuel en informatieve hoofdstukken, gebaseerd op boeken en websites, waarin de schrijfster zich ook afvraagt wat zij zou hebben gedaan. De moeder wordt nog steeds geplaagd door schuldgevoelens en plaatsvervangende schaamte - die de roman naar een overrompelend subliem einde voeren. Kleine oorlogsroman, in collagestijl; boeiender dan een non-fictieboek over werkkampen wellicht geweest zou zijn, dankzij de overtuigende figuur van een twaalfjarige getuige.
Nederlands | 9789491583704 | 255 pagina's
| Titel | Wij hadden het leven lief |
| Auteur | Janne IJmker |
| Secundaire auteur | Elizabeth Kooman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Kampen : Brevier, 2015 - [Hasselt] : HanZ |
| Overige gegevens | 255 pagina's - illustraties - 21 cm |
| ISBN | 9789491583704 |
| PPN | 392444267 |
| Genre | oorlogsroman |
| Thematrefwoord | Wereldoorlog II ; Werkkampen |
| Taal | Nederlands |
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.
