Bloeme Evers-Emden was zeventien toen ze in 1943 vanwege haar joodse achtergrond onderdook. Ze hield zich op vele adressen verborgen, maar werd in 1944 toch door de bezetter gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Ze overleefde het concentratiekamp en ging na de oorlog psychologie studeren. Evers-Emden schreef in de jaren negentig meerdere studies over kinderen in de onderduik. Dit boek is in zekere zin een vervolg op die serie. Het is een verzameling verhalen die dertig jaar geleden zijn opgetekend uit de mond van acht voormalige joodse onderduiksters, die geregeld bijeenkwamen binnen het verband van de Joodse Vrouwengroep Deborah. De oudste was van 1919, de jongste van 1944. Met elkaar spraken ze over hun ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Hoe hadden ze de scheiding van hun ouders verwerkt? Wat was de invloed van de onderduikperiode op hun naoorlogse leven? Welke angsten hadden ze? De vrouwen spraken over de meest intieme zaken en beloofden elkaar geheimhouding. Daarom zijn de namen van de acht vrouwen in dit boek gefingeerd.
Nederlands | 9789049026141 | 92 pagina's
| Titel | Ik blijf zitten totdat ik geboren ben : acht Joodse vrouwen blikken terug op hun onderduik |
| Auteur | Bloeme Evers-Emden |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Van Praag, [2015] |
| Overige gegevens | 92 pagina's - 20 cm |
| Annotatie | Uitgave in samenwerking met International Center for Western Values |
| ISBN | 9789049026141 |
| PPN | 392126346 |
| Rubriekscode | 935.4 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Joodse vrouwen; Onderduikers; Nederland; Wereldoorlog II; Verhalen |
| PIM Rubriek |  Nederland |
| PIM Trefwoord | Onderduikers |
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.
Herinneringen van de jongste zus van topcrimineel Willem Holleeder aan haar door geweld getekende jeugd, de invloed van haar broer op haar leven en familieleden en haar overwegingen om samen met haar zus tegen hem te getuigen in het zogenoemde Passageproces.
Na het verpletterende - en megasuccesvolle - boek Judas, komt Astrid Holleeder nu met een verrassend intieme opvolger: Dagboek van een getuige. Waar Judas het verhaal is over de beslissing om te getuigen tegen haar broer Willem Holleeder, gaat Dagboek van een getuige over de consequenties van die ingrijpende beslissing. Wat zijn de gevolgen geweest voor het leven van de familie Holleeder: voor moeder Stien, zus Sonja, de kinderen en hun partners, de kleinkinderen, en vooral: voor Astrid zelf? Dagboek van een getuige geeft een inkijk in het leven van iemand die noodgedwongen moet onderduiken en voor wie niets 'normaal' is. Van boodschappen doen tot een dagje naar het strand met de kinderen: niets is zonder risico. Of daar ooit verandering in komt, zal de toekomst leren. In 2018 vindt het proces tegen broer Willem plaats. Dagboek van een getuige is een onthullend boek over hoe justitie met 'gewone' getuigen omgaat, en is het ontroerende relaas van een vrouw die afscheid heeft moeten nemen van een werkzaam leven, van een moeder die probeert het goede te doen voor haar kinderen en kleinkinderen, van een zuster en vriendin die haar omgeving altijd op sleeptouw neemt, én van een getuige in de zaak tegen haar broer: Astrid Holleeder. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatiePersoonlijk relaas van de jongste zus van topcrimineel Willem Holleeder, die tijdens het proces tegen haar broer als getuige optreedt en daarom ondergedoken zit.
