Met de vorige bundel 'Die vleugels' (2013) vormt dit postuum verschenen tweede deel - Vroman stierf op 22 februari 2014 - één geheel: ze vormen het indrukwekkende poëtische dagboek van zijn laatste levensjaren. Het onderwerp is vanzelfsprekend het leven maar ook de bijna tastbare dood. Deze poëzie speelt zich af in het grensgebied, het lichamelijk ervaren neigt al naar afwezigheid, voelt de verstrengeling met de dood in levenden lijve. Honderden, nee duizenden gedichten schreef Vroman. Dit is zijn laatste, 'Einde': 'Hij lijkt vast minder erg - / die lief bijeengebrachte / hoop spaanders van mijn gedachten - / op mij dan een berg. // Waar zal die laaiende gestalte / van mij dan uit bestaan / en waar kwam die late / eerste vonk vandaan?' Geschreven op 10 februari 2014, twaalf dagen voor zijn dood. Ook in deze allerlaatste fase is Vroman de imposante dichter gebleven van de eenheid en de samenhang, ook van leven en dood.
Nederlands | 9789021457949 | 240 pagina's
| Titel | Die vleugels II : gedichten |
| Auteur | Leo Vroman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Em. Querido's Uitgeverij BV, 2015 |
| Overige gegevens | 240 pagina's - 21 cm |
| Annotatie | Deze postume bundel, die verschijnt op de honderdste geboortedag van Leo Vroman, vormt naar zijn eigen wens een epiloog bij zijn voorlaatste bundel Die vleugels uit 2013 |
| ISBN | 9789021457949 |
| PPN | 383809452 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Vroman |
