Bundeling van eerder in de Volkskrant verschenen columns over van alles en nog wat in het dagelijks leven.
Sylvia Witteman (1965) heeft als columniste een droombaan: huisvrouw en moeder zijn en toch bijna dagelijks schrijven voor de Volkskrant en tijdschriften. Alleen moederen laat blijkbaar ruimte om goed te kijken, voorvalletjes te observeren, alle typetjes van Nederland te ontmoeten en raak neer te zetten, en rages, modes, nieuwe woorden en andere kleine fenomenen voor de Amsterdamse samenleving te duiden of in verband te brengen met de wijdere wereld dan wel de geschiedenis. Eigenlijk is Witteman de nieuwe Simon Carmiggelt. Het enige verschil is dat Witteman minder vaak in kroegen verkeert en vooral buiten komt om te shoppen, hoewel ook zij niet vies is van alcohol. Buiten komt zij de mensheid tegen, zelden op zijn opperbest, die meestal met mededogen gedefinieerd wordt. Scherp, fijnzinnig taalgebruik. Een mooi tijdsbeeld. De lezer zou het jammer kunnen vinden dat zij haar schrijftalent en flexibel taalgebruik aanwendt voor columns. Uit alles blijkt dat zij geen ambitie heeft een humoristische roman à la Kundera te schrijven en dat is erg jammer. Maar straks zijn de kinderen het huis uit. Wie weet wat er dan gebeurt.
Nederlands | 9789038800882 | 172 pagina's
| Titel | Iemand moet het doen |
| Auteur | Sylvia Witteman |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Nijgh & Van Ditmar, [2015] |
| Overige gegevens | 172 pagina's - 22 cm |
| Annotatie | Eerder verschenen in de Volkskrant |
| ISBN | 9789038800882 |
| PPN | 393977471 |
| Genre | verhalenbundel |
| Taal | Nederlands |
