Oliver Orme, een gewezen kunstschilder en kleptomaan, vertelt over wat zich gedurende een jaar in zijn leven heeft afgespeeld, van een buitenechtelijke verhouding tot zijn vlucht naar het huis van zijn overleden ouders.
'Call me Autolycus. Well, no, don't.' De ik-verteller in Banville's zestiende roman is Oliver Otway Orme, gewezen kunstschilder en, net als Odysseus' grootvader, gelegenheidsdief. In de vijftig, corpulent en getrouwd met Gloria; hun dochtertje is jong gestorven. Hij heeft ook een verhouding met Polly, de vrouw van zijn vriend Marcus. Als Gloria dat te weten komt, verstopt Oliver zich in zijn ouderlijk huis in Ierland. Gloria is dan zwanger van de ondertussen overleden Marcus. Zelfmoord? Oliver noemt het 'the accident'. In deze roman beschrijft hij een jaar uit zijn leven zoals hij het zich herinnert, in prachtige volzinnen met ongebruikelijke woorden (borborygmic, haruspicating) en verwijzingen naar werken van bekende (Manet, Daumier) en minder bekende (Pontormo, Vaublin) kunstenaars. Dit is Banville (1945) op zijn best: de taal draagt het verhaal van het ene verrassende beeld naar het andere. De gemiddelde lezer zal erg geholpen zijn met een woordenboek en een encyclopedie (of zoeken op internet), maar de doorzetter wordt ruimschoots beloond: dit is een juweeltje voor literaire fijnproevers! De titel is ontleend aan een gedicht van Wallace Stevens (1879-1955) 'The man with the blue guitar'.
Engels | 9780241004333 | 249 pagina's
| Titel | The blue guitar |
| Auteur | John Banville |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | [London] : Viking, 2015 |
| Overige gegevens | 249 pagina's - 24 cm |
| ISBN | 9780241004333 |
| PPN | 396054498 |
| Taal | Engels |
