In 1982 kreeg Vasalis, 28 jaar na de verschijning van haar derde en tot dan toe laatste dichtbundel, tot veler verrassing de P.C. Hooftprijs. Vier jaar na haar overlijden in 1998 verscheen nog een vierde bundel. Het gehele dichterlijke oeuvre is nu bijeengebracht in een handzaam boekdeeltje van net aan tweehonderd bladzijden, waarvan er nog eens ruim twintig opgaan aan een drukgeschiedenis van de oorspronkelijke bundels, een register op titels en beginregels en een inhoudsopgave. Deze poëzie valt nauwelijks bij een stroming in te delen. Ze is, hoewel ze veelal rijmt, duidelijk anders dan die van voor de Tweede Wereldoorlog, maar lijkt al helemaal niet op die van de generatie die daarna het woord opeiste. Ze is verstaanbaar, maar niet eenduidig: aan het gedicht 'Tijd', met de bekende beginregels 'Ik droomde, dat ik langzaam leefde... / langzamer dan de oudste steen.' zijn bijvoorbeeld diverse (polemische) beschouwingen gewijd. Vasalis heeft met 'een stuk of wat gedichten' (J.C. Bloem) haar bestaan gerechtvaardigd.
Nederlands | 9789028261198 | 191 pagina's
| Titel | Verzamelde gedichten |
| Auteur | M. Vasalis |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | Achtste druk; |
| Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Van Oorschot, oktober 2015 |
| Overige gegevens | 191 pagina's - 21 cm |
| Annotatie | 1e druk: 2006 - Met register |
| ISBN | 9789028261198 |
| PPN | 397392818 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Vasalis |
De zeven zussen ontmoeten elkaar aan boord van de Titan om afscheid te nemen van Pa Salt. Wie is Pa Salt en waarom heeft hij de zussen geadopteerd?
