Anton Korteweg (1944, Zevenbergen) debuteerde in 1971 met 'Niks geen romantic agony': scherp geformuleerde en van ironie druipende gedichten over onder andere geloof en erotiek. Sindsdien verschenen, los van bibliofiele en gelegenheidsuitgaven, nog ruim tien bundels. Deze werden samengevoegd tot een voorbeeldig vormgegeven en geannoteerde verzamelbundel, inclusief, achterin, twintig verspreide gedichten, waarvan vier ongebundeld, en een verantwoording. De veranderingen zijn minimaal. Zijn toon, toch al opvallend verhalend, werd gaandeweg wel losser, maar dit leidde niet tot vervlakking in de beoogde effecten. Het vermogen observaties van dagelijkse, soms zelfs banale scènes om te zetten in tot reflecteren en glimlachen aansporende regels bleef intact en werd nog geïntensiveerd. Korteweg is niet de heraut van het grote gebaar, de gedurfde beeldspraak en de ongebreidelde fantasie, maar de chirurg met het fijnste mes op de gevoeligste plek voor wie elke ingreep optimaal efficiënt moet zijn. Zijn poëzie dankt haar venijnige kracht vooral aan de spanning tussen natuurgetrouwe weergave en technisch raffinement.
Nederlands | 9789029090926 | 670 pagina's
| Titel | Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu |
| Auteur | Anton Korteweg |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | [Amsterdam] : Meulenhoff, [2015] |
| Overige gegevens | 670 pagina's - 24 cm |
| Annotatie | Met register |
| ISBN | 9789029090926 |
| PPN | 393997030 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Korteweg |
