Studie over het belang van welsprekendheid in het negentiende-eeuwse Britse en Franse parlement.
De negentiende eeuw wordt gezien als de gouden eeuw van het parlementaire debat. Het meeste aanzien en de grootste culturele betekenis op het gebied van de parlementaire retorica hadden de parlementen van Frankrijk en Groot-Brittannië. Dat betekent niet dat het er altijd even ordelijk aan toeging. Integendeel. Britse en Franse debatten ontaardden nogal eens in schreeuwpartijen. Hoogleraar vaderlandse geschiedenis Henk te Velde, die eerder in Groningen de leerstoel politieke cultuur van de moderne westerse wereld bekleedde, richt zich in dit boek op de welsprekendheid in de parlementen van deze twee staten. Zijn centrale stelling is dat de betekenis van het debat en de welsprekendheid een ontwikkeling doormaakten doordat het publiek waarop de volksvertegenwoordigingen zich richtten, verschoof van de elite (begin negentiende eeuw) naar de massa (eind negentiende eeuw). Mooie woorden verhulden de zaak: argumenten werden belangrijker dan welsprekendheid. Uitgave voor een publiek dat al enigszins is ingevoerd in de materie. Met notenapparaat, bibliografie en personenregister.
Nederlands | 9789035143999 | 329 pagina's
Titel | Sprekende politiek : redenaars en hun publiek in de parlementaire gouden eeuw |
Auteur | Henk te Velde |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Prometheus, 2015 |
Overige gegevens | 329 pagina's - 24 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave, register |
ISBN | 9789035143999 |
PPN | 394081560 |
Rubriekscode | 330.5 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Debatteren; Parlementen; Groot-Brittannië; 19e eeuw ; Debatteren; Parlementen; Frankrijk; 19e eeuw |
PIM Rubriek | Mens en Maatschappij |
PIM Trefwoord | Politieke geschiedenis |