Het levensverhaal van een strijder in de Cristero-oorlog, in Mexico van 1926 tot1929, waarbij een groep rebellen zich verzette tegen antiklerikale maatregelen van de regering.
Dit boek verscheen oorspronkelijk in Mexico in 2012 en is bekroond met de Spaanse literatuurprijs Otras Voces, Otras Ámbitos 2013, die toegekend wordt aan schrijvers die tot dan naar de mening van de jury te weinig aandacht hebben gekregen. De Mexicaanse schrijver Emiliano Monge (1978) heeft zeker veel meer aandacht gekregen voor zijn werk sinds deze roman. Hij is een schrijver die in zijn romans de rauwe gewelddadigheid van een stukje geschiedenis van Mexico, de Cristero-oorlog in de eerste helft van de twintigste eeuw, als onderwerp kiest. Dit boek beschrijft het leven van een man die vanaf zijn geboorte met geweld en niets ontziende wreedheid bekend is. Het is niet makkelijk te lezen, niet in het Spaans en evenmin in deze Nederlandse vertaling, omdat allerlei regels van het schrijven genegeerd worden. De taal is daardoor even onverhuld, hard en onverwacht als het harde leven dat ermee beschreven wordt. De twee vertalers leggen in een nawoord uit hoe zij geprobeerd hebben voor de Nederlandse lezer hetzelfde gevoel te creëren als voor de lezer van de oorspronkelijk Spaanse tekst. Dat is goed gelukt. Belangrijk voorbeeld van moderne Mexicaanse literatuur.
Nederlands | 9789028426047 | 251 pagina's
Titel | De rauwe hemel |
Auteur | Emiliano Monge |
Secundaire auteur | Heijo Alting ; Brigitte Coopmans |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Wereldbiblioteek, [2016] |
Overige gegevens | 251 pagina's - 21 cm |
Annotatie | Vertaling van: El cielo árido. - Uitgeverij Random House Mondadori S.A., (c)2012 |
ISBN | 9789028426047 |
PPN | 391257307 |
Genre | sociale roman - historische roman |
Taal | Nederlands |
Sybrand heeft zich strikt aan de regels gehouden en zorgvuldig gehandeld. De dood op verzoek van de oude heer Mos is zonder problemen verlopen. Toch komt zorginstelling De Uiver onder vuur te liggen wanneer de dochter van Mos, woonachtig in Amerika, de verpleeghuisarts wil laten vervolgen wegens moord. `Trek de stekker uit de telefoon, zorg dat je voorlopig incommunicado bent, is het advies van zijn baas. Maar de pers heeft er al lucht van gekregen en Sybrand wordt meedogenloos opgejaagd. Hij vlucht naar zijn huisje op een Schots eiland, maar ook daar vindt hij geen rust. Uit het keukenraam ziet hij een aangespoelde walvis op het strand liggen en kan amper geloven hoe de eilanders met het enorme beest omgaan. IJlander beschrijft het langzame sterven van de gigantische potvis in ongeëvenaarde scènes. Met kippenvel zien wij Sybrands verontwaardiging over de nog levend gefileerde reus en begrijpen zijn paniekerige reacties na het sterven van de heer Mos. We constateren volledig geboeid door het verhaal hoe moeilijk het soms kan zijn om het goede van het kwade te onderscheiden. Vooral als het om een leven gaat. Wij zijn geneigd te denken dat wij principiële vragen over leven en dood verstandig en moreel verantwoord tegemoet treden. Maar Gijs IJlanders betoverende roman laat zien hoe een aangespoelde walvis en de doodswens van een oude man ons in uiterste morele verwarring kunnen brengen.Een arts in een zorgcentrum pleegde volgens de voorgeschreven procedures euthanasie, maar een dochter van de overledene uit de VS accepteert de Nederlandse wetgeving niet en beschuldigt hem van moord.