Prozagedichten over liefde, leven en de dood, met als terugkerend thema verval en verlangen naar vitaliteit.
In zeven afdelingen met 32 zinnelijke, beschouwende en soms absurdistische prozagedichten, humoristisch én melancholiek, beseft de sterfelijke dichter de opkomende nieuwe, evenzeer eigentijdse generatie. Intussen dicht hij over liefde, leeftijd en de dood. Zijn poëtisch bedrijf weerstaat in 'Dankbaar verval' niet zonder inspanning de stortvloed aan ouderdom: 'Wanneer je / naar de zestig trekt (...) / moet je sterk in je schoenen staan om dit gekrabbel / (...) vol te blijven houden en niet gek of ziek te worden.' Dat thema keert steeds terug: verval en verlangen naar vitaliteit. Strijdlust en berusting in de onontkoombare ouderdom. In 'Hollandse Hoogte': 'Ik sta echter (...) / op die plek waar het behoorlijk stil begint te worden, / (...)' en de conclusie is uiteindelijk onvermogen: '(...) waar wat ik ook maar van je aanraak / mij met grote, intense schoonheid de mond snoert.' De slotafdeling behelst het titelgedicht met vijf genummerde delen. Ook in het zinkende Amsterdam is de teloorgang onontkoombaar: '(...) De grachtenpanden krimpen een verdieping per minuut. / Carré al half verzwolgen, zo meteen de Hermitage (...)'.
Nederlands | 9789023442776 | 82 pagina's
| Titel | Tsunami in de Amstel : gedichten |
| Auteur | Pieter Boskma |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : De Bezige Bij, 2016 |
| Overige gegevens | 82 pagina's - 23 cm |
| ISBN | 9789023442776 |
| PPN | 405356102 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Boskma |
