Twee deskundigen op het gebied van dood en rouw schrijven over het leven en overlijden van hun eigen moeders en de invloed die hun diep gelovige moeders nog steeds hebben op hun eigen leven.
De twee auteurs van dit boek weten waarover ze schrijven. De dood is als het ware hun vakgebied. Een van hen is tv-maker over het onderwerp: dood en rouw en hij schreef er ook een aantal boeken over. De ander is hoogleraar, psycholoog en specialist op dit terrein. Ze hebben elkaar ontmoet en schreven in een soort samenwerkingsverband een aantal opstellen over het leven en sterven, voornamelijk van hun moeders. Om en om ieder een hoofdstuk, waarin zij steeds dieper ingaan op het gegeven, ook trouwens op hun eigen leven en de invloed die met name hun moeders daarop hadden. Die moeders moeten bijzondere vrouwen zijn geweest, zéér christelijk gelovig ook en dat geloof en vertrouwen in het hiernamaals dragen beide auteurs ook uit in hun boek. Tussen de regels door - zou je kunnen zeggen - gaan ze ook in op een aantal gebeurtenissen van dit moment, onder meer het seksueel misbruik door veel katholieke geestelijken. Dit hartverwarmend boek van twee deskundige auteurs over de invloed van twee goede, diep gelovige moeders op hun kinderen zal veel mensen aanspreken.
Nederlands | 9789492093387 | 175 pagina's
| Titel | Mijn moeder steeds dichterbij |
| Auteur | Leo Fijen |
| Secundaire auteur | Manu Keirse |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Baarn : Adveniat, [2017] |
| Overige gegevens | 175 pagina's - 22 cm |
| ISBN | 9789492093387 |
| PPN | 413233731 |
| Rubriekscode | 418.2 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Moeders; Verhalen |
| PIM Rubriek |  Geestelijk leven |
| PIM Trefwoord | Moeders |
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.
Adviezen voor vrouwen in de overgang door twee bekende schrijfsters met praktijkervaring.
In het Zuid-Afrika van de jaren dertig gaat de 22-jarige Poppie op zoek naar de lotgevallen van haar moeder Anna, die zij voor het laatst zag toen Poppie op haar negende jaar naar een kindertehuis vertrok.
