Gedichten van de Deense dichteres Pia Tafdrup (1952), met als onderwerpen met name de relatie tussen vader en dochter en dementie.
Dat de hedendaagse Deense poëzie op hoog niveau staat, wordt aangetoond door een trage maar gestage stroom vertalingen in bloemlezingen en bundels, waar deze bundel een voorbeeld van is. Pia Tafdrup (1952, Kopenhagen) sloeg haar vleugels inmiddels ook in ruim dertig andere talen uit. Haar tweede bundel in het Nederlands, omgezet en van een nawoord voorzien door Jytte Kronig, kan op verschillende niveaus worden gelezen: als een dementieproces, als de relaties tussen de mens en z'n omgeving (in dit geval een agrarische en medische) en vooral als de interactie tussen vader en dochter. De knappe wijze waarop Tafdrup deze draden vervlecht, komt heel natuurlijk over. De nadruk ligt op de vertelling en niet op de vorm, al is die zeker niet onbelangrijk. De gedichten moeten het dan ook hebben van de beeldspraak. Bij Tafdrup is die vaak indringend en origineel, zonder geforceerd te zijn: 'Ik heb mijn vader verloren / aan zichzelf - / maar een boom die omvalt / of met wortel en al wordt uitgerukt, / geeft soms een onverwacht fel licht.' Laten we ook ter wille van de poëzie minstens Europees denken!
Nederlands | 9789079873098 | 122 pagina's
Titel | De paarden van Tarkovski : gedichten |
Auteur | Pia Tafdrup |
Secundaire auteur | Jytte Kronig |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Groningen : Wilde Aardbeien, [2016] |
Overige gegevens | 122 pagina's - 20 cm |
Annotatie | Vertaling van: Tarkovskijs heste. - Gyldendal, (c)2006 |
ISBN | 9789079873098 |
PPN | 401400018 |
Rubriekscode | Deens 875 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Dementie; Gedichten |
PIM Rubriek | Gedichten en Versjes |
PIM Trefwoord | Dementie |