Een man verlaat zijn vissersdorp en zijn gezin na een ongeval met een schip, waarbij hij - ten onrechte - als schuldige werd aangewezen en jaren later wil hij erachter komen waarom de ware toedracht van het bootongeval destijds werd verzwegen
Izak heeft, na een ongeval met een schip waarbij hij - ten onrechte - als schuldige werd aangewezen, zijn vissersdorp en zijn gezin verlaten. Hij komt jaren later terug om zijn alleenstaande moeder naar het verzorgingstehuis te brengen. Het leegmaken van het huis van zijn moeder brengt herinneringen en traditie naar boven, maar ook vragen en confrontatie. Izak is vastbesloten om erachter te komen waarom de ware toedracht van het bootongeval destijds werd verzwegen. Op een intieme en nabije manier beschrijft de auteur (1968) de zoektocht van Izak naar de waarheid. Hij botst niet enkel op zichzelf. Het feit dat culturele aspecten en mentale programmering in een gemeenschap bepalen of mensen dan wel zwijgen of spreken, beïnvloedt de verdere beslissingen van Izak. Het vlot lezende verhaal is een geslaagde maar vrije literaire verwerking van de transitie die de Zuiderzee heeft ondergaan en de gevolgen die dit heeft gehad voor zijn bewoners. Is na 'Morie'* en 'Nachtmotet'** het derde werk van deze auteur.
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.
