Pleidooi voor een duurzamer leven.
De eerste stap naar veganisme was voor de auteur het geven van melk aan een verhongerd jong katje. De naam van die kat krijgen we niet maar alleen haar initiaal W. Die onpersoonlijke aanpak staat model voor het boek waarin de auteur zijn kennelijke woede op de mensheid en de veehouders en vissers in het bijzonder vorm geeft. Onprettig om te lezen en bovendien zijn veel van de stellingen in het boek vaak onjuist terwijl ze met veel emotie worden gepresenteerd. De milieuschade van de veehouderij zou zes keer zo groot zijn als onze vliegvakanties. Alsof koeien op kerosine lopen en hun gassen hoog in de kwetsbare stratosfeer blazen. Melkkoeien hebben graan nodig volgens de auteur. Waarom hebben die melkveehouders dan zoveel weiland en wat doen die koeien in de wei? De auteur is kennelijk een echte stadsbewoner. Voor hem zijn de dorpen Finsterwolde, Grubbenvorst en Hedel de grote voorbeelden van die misselijke, dieren kwellende boeren. Dit boek is een poging om alle milieuschade toe te schrijven aan veehouderij en visserij, veganisme zou de oplossing zijn. Een beetje meer kennis en nuance zou het veganisme geen kwaad doen.
Nederlands | 9789021412993 | 93 pagina's
Titel | De koe knikte ja : pleidooi voor veganisme |
Auteur | Erik Schumacher |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Em. Querido's Uitgeverij BV, 2018 |
Overige gegevens | 93 pagina's - 21 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave |
ISBN | 9789021412993 |
PPN | 417147015 |
Rubriekscode | 628.7 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Veganisme; Opstellen |
PIM Rubriek | Mens en Maatschappij |
PIM Trefwoord | Veganisme |