Dagboekaantekeningen van haar moeder over een jonge vrouw die vanwege de diagnose psychose en schizofrenie in een kliniek belandt; tevens een aanklacht tegen psychiaters die vasthouden aan starre protocollen.
De activiteitenbegeleidster Hanneke Joosten (1964) beschrijft het aangrijpende verhaal over haar dochter Julia (1991), vroeger een graag gezien meisje. Ze raakte echter in een waanwereld en na de diagnose psychose en schizofrenie volgde een rondgang langs diverse GGZ-klinieken. Ze leefde dagenlang geïsoleerd in haar kamer; medicatie sloeg niet aan. Julia kwam weer even thuis wonen, maar werd agressief. Nu zit ze al vele jaren in een gesloten instelling. Via dit schokkende autobiografische verhaal vraagt de auteur meer aandacht voor zo'n kwetsbare doelgroep. Het is een aanklacht tegen starre psychiaters die krampachtig vasthouden aan protocollen. Het is een aanklacht tegen GGZ-klinieken. Hanneke ziet goed in dat deze vorm van gezondheidszorg niet over één kam geschoren mag worden. Daarom is deze publicatie tevens een eerbetoon aan allen die wel op het juiste moment, op de juiste plek de juiste actie ondernemen. Geen illustraties, register of literatuuropgave, wel een verklarende woordenlijst. Aanbevolen voor eenieder die betrokken is bij de geestelijke gezondheidszorg.
Nederlands | 9789492495433 | 267 pagina's
Titel | Julia : hoe mijn dochter steeds zieker werd in de psychiatrie |
Auteur | Hanneke Joosten |
Type materiaal | Boek |
Editie | Eerste druk; |
Uitgave | Hilversum : Uitgeverij Water BV, juni 2018 |
Overige gegevens | 267 pagina's - 22 cm |
ISBN | 9789492495433 |
PPN | 418755582 |
Rubriekscode | 606.2 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Psychiatrie; Kritiek; Dagboeken |
PIM Rubriek | Lichaam en Gezondheid |
PIM Trefwoord | Psychiatrie |