Pleidooi om (vermeende) opvoedingsproblemen niet onmiddelijk van een diagnose te voorzien, maar om open te staan voor de juiste ontwikkeling van ieder kind.
Sanne Bloemink schrijft over een diagnosedrift. We leven in een 'labelcultuur'. Steeds meer kinderen krijgen ziektebeelden opgeplakt en moeten meer medicijnen slikken. Ze krijgen een of andere diagnose: bijvoorbeeld dyslexie of hoogbegaafdheid. Waar komt die explosie van etikettering vandaan? Het gaat hier over MDA (mania diagnostica activa), een diagnosedrift. We vragen ons af wie of wat er fout is geweest waardoor een kind zich zo gedraagt. We raadplegen een expert. Dat is dan een geschenk uit de hemel, want niemand hoeft zich meer schuldig te voelen. Maar er groeit veel verontwaardiging over deze meetcultuur. Deze helder geschreven publicatie roept op tot een fundamenteel andere visie op opvoeding en onderwijs. We moeten onze aandacht namelijk minder richten op de stoornis, de afwijking of het 'etiket' en in plaats daarvan onderzoeken hoe alle kinderen op hun eigen manier tot bloei kunnen komen en hoe we ze kunnen voorbereiden op hun toekomst. Geen illustraties of register. Een uitermate nuttige publicatie voor ouders, leerkrachten en begeleiders.
Nederlands | 9789462986138 | 165 pagina's
Titel | Diagnosedrift : hoe onze labelcultuur kinderen tekortdoet |
Auteur | Sanne Bloemink |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam: Uitgever AUP, [2018] |
Overige gegevens | 165 pagina's - illustraties - 22 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave |
ISBN | 9789462986138 |
PPN | 418960992 |
Rubriekscode | 416.23 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Kinderen; Afwijkend gedrag; Diagnostiek; Kritiek |
PIM Rubriek | Opvoeding en Onderwijs |
PIM Trefwoord | Gedrag |
In 1930 krijgt een jonge Britse vrouw de opdracht om in India de koninklijke familie te fotograferen, maar ze wordt daar met achterdocht ontvangen en geconfronteerd met armoede en sociale en culturele verschillen in de samenleving.
Wanneer een jonge vrouw en haar vader na een verblijf in hun zomerhuis terugkeren naar hun huis, ontdekken ze dat het wordt bewoond door vreemdelingen die beweren de rechtmatige eigenaars te zijn.