De medicus Willem Brouwer (1941) schreef deze autobiografie over het verzorgen van zijn echtgenote Tineke (1942) die aan de ziekte van Alzheimer lijdt. Hij beschrijft haar langzame achteruitgang en de daarmee samenhangende problemen. Toen ze nog verder in haar dementie afgleed, zei ze 'Je gooit me toch niet weg?' Willem zei nogmaals dat hij dat nooit zou doen. Een tragisch moment was ook toen zij, in zijn belang, voorstelde maar uit elkaar te gaan. Dit mooie, goed leesbare, intieme portret, geschreven vanuit het perspectief van de partner, geeft een helder inzicht in het verloop van deze ziekte en is bijzonder geschikt voor iedereen die direct of indirect te maken heeft met de verzorging van patiënten met de ziekte van Alzheimer. Het kan niet anders dan dat men grote waardering krijgt voor deze partnerzorg. Het is immers indrukwekkend hoe Willem zijn partner altijd blijft steunen. Deze publicatie kan dan ook een voorbeeldfunctie vervullen wat betreft een (betere) zorg voor zieken met Alzheimer. Geen illustraties; met een samenvatting van de levensloop van Tineke en literatuurreferenties.
Nederlands | 9789078905059 | 299 pagina's
Titel | Gooi me niet weg : een liefdevol verhaal over partnerzorg bij alzheimer |
Auteur | Willem Brouwer |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Maassluis : Uitgeverij de Brouwerij, 2018 |
Overige gegevens | 299 pagina's - 22 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave |
ISBN | 9789078905059 |
PPN | 419050558 |
Rubriekscode | 606.15 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Ziekte van Alzheimer; Mantelzorg; Verhalen |
PIM Rubriek | Lichaam en Gezondheid |
PIM Trefwoord | Alzheimer |
Als haar vader, samen met het gezin dat bij hen onderdook, tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt opgepakt, wordt een negenjarig meisje ondergebracht in Het Verscholen Dorp bij Nunspeet.