Een ik-figuur loopt door een duistere gang waar hij of zij deuren opent die terugvoeren naar belevingen van macht en onmacht.
Na het succes van 'De welwillenden' (prix Goncourt en Grand prix du roman de l'Académie française 2006), een tijdsbeeld vanuit het standpunt van een SS-officier, heeft Littell (1967) weliswaar nog ettelijke verhalen, reportages en essays geschreven, maar eerst nu weer een roman gepubliceerd met als ondertitel 'nieuwe versie', verwijzend naar een verhaal uit 2012, het stramien dat hier is vertakt tot zeven doorschietende hoofdstukken. Ieder hoofdstuk begint met een 'ik' die na het baantjes trekken uit een zwembad stapt, zich gefragmenteerd weerkaatst ziet in de vele spiegels, zich aankleedt, door een duistere gang loopt en een deur opent waarachter hij/zij dan als man, vrouw of kind in uiteenlopende levens belandt, een déjà vu, het menselijk avontuur als in trance doorleeft in al zijn gewelddadige en seksistische aberraties. De erudiete lezer herkent invloeden van of verwijzingen naar o.a. De Sade, Godard, en schilder Francis Bacon. Vanuit een alledaags kader ontwikkelen zich zo beelden van macht en onmacht, die, perspectivisch kantelend, een cyclische trend oproepen.
Nederlands | 9789029524742 | 349 pagina's
| Titel | Een oude geschiedenis : nieuwe versie : roman |
| Auteur | Jonathan Littell |
| Secundaire auteur | Ilse Barendregt |
| Type materiaal | Boek |
| Editie | Nieuwe versie; |
| Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij De Arbeiderspers, [2019] |
| Overige gegevens | 349 pagina's - 23 cm |
| Annotatie | Vertaling van: Une vieille histoire. - Parijs : Gallimard, (c)2018. - (NRF) |
| ISBN | 9789029524742 |
| PPN | 422435678 |
| Genre | psychologische roman |
| Taal | Nederlands |
Een schrijver strijkt neer in een oud hotel om zijn verdriet over zijn verbroken relatie met een Italiaanse kunsthistorica te verwerken, wat leidt tot lange beschouwingen over het oude en het nieuwe Europa, inclusief massatoerisme en bootvluchtelingen.
