Overdenkingen in poëzievorm over de naderende dood.
Dichtbundel van een dichter en schrijver (1929) die de P.C. Hooft-prijs en de Prijs der Nederlandse Letteren ontving. Bekend is o.a. zijn roman 'Het leven is vurrukkulluk'. Hij trad op in theaters en schreef columns. De 35 korte gedichten hebben geen hoofdletters, rijm en interpunctie. Het zijn evenzoveel overdenkingen over de dood, welk woord in elk gedicht voorkomt. Over het verouderende uiterlijk, het schrikbeeld van een kleine doodskist en het verlangen om te worden 'opgenomen door de sterren in hun nachtelijke pracht'. Fascinerend aan deze gedichtenreeks is dat hij laat zien hoe de schrijver heen en weer geslingerd wordt. Luchtigheid, zoals in de titel in de trant van 'Ik en mijn auto', wordt afgewisseld met melancholie, ernst, twijfel en ronduit angst. Subtiel zijn de herinneringen aan vriendschappen, liefde en zijn jong omgekomen vader. Dit mogelijke sluitstuk van een prachtig oeuvre heeft een stijlvol zwart omslag. De uitgave is zo typisch Campert en moet Campert-liefhebbers zeker aanspreken. Troostend en herkenbaar kunnen de gedichten zijn voor wie zelf op wat voor manier dan ook met de dood bezig is.
Nederlands | 9789403180809 | 42 pagina's
| Titel | Mijn dood en ik : gedichten |
| Auteur | Remco Campert |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : De Bezige Bij, 2019 |
| Overige gegevens | 42 pagina's - 20 cm |
| ISBN | 9789403180809 |
| PPN | 424365685 |
| Rubriekscode | Nederlands 875 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Dood; Gedichten |
| PIM Rubriek |  Gedichten en Versjes |
| PIM Trefwoord | Dood |
