Als zijn moeder plotseling sterft, weet de schrijver zich geen raad. In dit persoonlijke en intieme dagboek beschrijft hij de ontreddering die hij voelt bij haar overlijden.
Als zijn moeder plotseling sterft, weet de schrijver zich geen raad. In dit persoonlijke en intieme dagboek, dat eerst niet voor publicatie bestemd was, beschrijft hij de ontreddering die hij voelt bij het overlijden van de vrouw die hem het leven schonk en met wie hij zo'n hechte band had. Het liefst zou hij zelf ook dood zijn, maar dat zou zij nooit goedvinden. Hij heeft de plicht om gelukkig te zijn. In korte stukken, soms enkele zinnen, steeds gescheiden door een asterisk, maakt hij de lezer deelgenoot van wat hem bezighoudt: herinneringen aan vroeger, de vraag of zijn vader wel zijn echte vader was, zijn werk als schrijver en toneelspeler, zijn honden, de zorgen om zijn zieke dochter. Door de spreektaal lijkt het of de verteller tegenover de lezer zit. Door alles heen voel je de pijn om het sterven van zijn moeder. Het is een ontroerend boek dat het tweejarig rouwproces ombuigt naar een levensles. Het is het derde autobiografische verhaal van de schrijver (1960) die al bijna 50 titels op zijn naam heeft staan en gezien wordt als een van de grootste Franse schrijvers. Duidelijke druk.
Frans | 9782226443892 | 250 pagina's
Titel | Journal Index2^^d'un amour perdu |
Auteur | Eric-Emmanuel Schmitt |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Paris : Albin Michel, [2019] |
Overige gegevens | 250 pagina's - 21 cm |
ISBN | 9782226443892 |
PPN | 42406569X |
Thematrefwoord | Rouwproces ; Moeder-zoon relatie |
Taal | Frans |