Poging tot kunstgeschiedschrijving aan de hand van kleuren.
Zeg Johannes Vermeer en kunstliefhebbers denken direct aan blauw en geel. Zeg Arnolfini-portret en je ziet een knalgroene jurk. De schilderkunst barst van de kleuren en een kunstgeschiedschrijving aan de hand van kleuren lijkt dan ook best een goed idee. Maar vroeg of laat stuit je op onoverkomelijke problemen. Want waar, bijvoorbeeld, is het de intentie van de kunstenaar en waar de associatie van de toeschouwer? De Engelse kunsthistoricus Ben Street heeft zich hierdoor niet laten weerhouden. Hij schreef een kunstgeschiedenis aan de hand van blauw, rood, groen en goud (dat soms ook gewoon geel is). Wie bladert in het boekje treft een serie beschrijvingen van schilderijen, waar soms de kleur echt dominant is, maar soms ook niet. Street doet zijn best om in te zoomen op de betekenis van kleur, maar tot echte verbanden leidt het allemaal niet. Voor zijn selectie baseerde Street zich bovendien vooral op de collectie van de Londense National Gallery. Daardoor komt het uitgangspunt amper van de grond en is het boek nauwelijks meer dan een aantal opstellen over willekeurige schilderijen.
Nederlands | 9789029093316
Titel | Blauw, rood, groen en goud : een kunstgeschiedenis in vier kleuren |
Auteur | Ben Street |
Secundaire auteur | Sylvia Birnie |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Meulenhoff, [2019] |
Overige gegevens | VIII, 120 ongenummerde pagina's - illustraties - 18 cm |
Annotatie | Vertaling van: A history of art in four colours. - ILEX, (c)2018 |
ISBN | 9789029093316 |
PPN | 424340062 |
Rubriekscode | 701.1 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Kunstgeschiedenis ; Kleurenleer; Kunst |
PIM Rubriek | Beeldende kunst |
PIM Trefwoord | Kunstgeschiedenis |