Dichtbundel.
In zijn dichtbundel 'Het weefsel' plaatst dichter Daniël Vis zijn zinnen in meerdere vormen. De moeilijkheidsgraad wordt daardoor versterkt. Vis' gedichten zijn niet gemakkelijk leesbaar of snel te doorgronden. De gedichten zijn niet gerangschikt als onder elkaar geplaatste zinnen, maar vele woorden zijn naar rechts 'geschoten'. De lezer zal elk woord moeten plaatsen zoals dat gedaan moet zijn in de gedachten van de dichter. Dat maakt elk gedicht tot een uitdaging met een gevoel van overwinning zodra de woorden een betekenis hebben gevormd, bv: 'de hand / die me aanraakt, maakt / en zoekt / me te ontleden'. Het lezen van een gedicht van Vis zal bij de ene lezer bevrijdend werken, de andere lezer zal zich door de poëtische suggesties, die de gedichten bevatten, afsluiten. Eigenlijk zegt Vis met zijn bundel geen zin te hebben in klassieke poëzie, noch in hedendaagse varianten; hij zoekt naar futuristische composities. Daarin is Vis absoluut geslaagd. Met de kanttekening dat de gedichten bedoeld zijn voor de gevorderde lezer die zich bij deze stijl thuis voelt.
Nederlands | 9789044643985 | 93 pagina's
| Titel | Het weefsel |
| Auteur | Daniël Vis |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Prometheus, 2020 |
| Overige gegevens | 93 pagina's - 22 cm |
| ISBN | 9789044643985 |
| PPN | 424474263 |
| Rubriekscode | Nederlands 876 |
| Taal | Nederlands |
