Persoonlijk verslag van een moeder over de dood van haar tweejarige zoontje.
Als haar zoontje van precies twee jaar oud overlijdt, belanden Wendy, haar man en hun twee andere zoons in een grote carrousel. De dood komt onverwacht en toch ook niet. De jonge Lennart heeft koortsstuipen en ziet er vaak slecht uit. Medisch onderzoek brengt niets aan het licht. Toch voelt Wendy aan dat het met het jochie niet goed gaat. Het gezin gaat op vakantie, met het voornemen om daarna snel met Lennart naar de huisarts te gaan. Dan is het echter te laat. Wendy wordt door haar omgeving gesteund, maar ervaart ook hoe mensen soms haar met moeite getrokken grenzen overschrijden, zelfs bij de uitvaart. Ze wordt geplaagd door schuldgevoel; waarom niet eerder naar de dokter teruggegaan? Ze gaat mensen mijden die haar vooral bekijken als moeder van een overleden kindje, terwijl ze toch meer is dan dat alleen. Het chronologisch geschreven boek - met jammer genoeg een er doorheen geslipte jaartalvergissing - is oprecht en invoelbaar. Het gaat over Wendy's rouw, maar zeker ook over hoe ze zich heeft los gevochten van stigmatisering. Ze geeft haar leven een nieuwe wending. Dat bemoedigt.
Nederlands | 9789492723833 | 148 pagina's
Titel | De laatste kus : leven op mijn manier |
Auteur | Wendy Marsman |
Secundaire auteur | Rienke Beernink |
Type materiaal | Boek |
Editie | 1e druk; |
Uitgave | Zelhem : Het Boekenschap, 2019 |
Overige gegevens | 148 pagina's - 21 cm |
ISBN | 9789492723833 |
PPN | 424571404 |
Rubriekscode | 418.7 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Dood; Kinderen; Verhalen ; Rouwproces; Verhalen |
Trefwoord | Zutphen Gezondheidszorg Romans en Verhalen, spelend in Gelderland Gebruiken rond de Dood |
PIM Rubriek | Geestelijk leven |
PIM Trefwoord | Dood |