Kritisch commentaar op het standaardwerk van Lou de Jong over de Tweede Wereldoorlog, waarbij de goed-fout-tegenstelling wordt genuanceerd.
Heruitgave van wat een klassieke studie is geworden over de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Sinds de verschijning van de eerste druk, in 2001, heeft het toegankelijke boek debat losgemaakt. De stelling van de auteur, historicus Chris van der Heijden, is dat bij het lange tijd gangbare beeld van Nederland tijdens de bezettingsjaren sprake was van een te scherpe tweedeling tussen goed en fout. Van der Heijden beargumenteert dat er te weinig aandacht was voor de grijze middenmoot: het leeuwendeel van de Nederlanders schipperde in de jaren na de Duitse inval tussen verzet tegen en samenwerking met de bezetter. Dat prikkelende betoog zorgde voor veel ophef. In het voorwoord bij deze uitgave - die voor het eerst is geïllustreerd met een groot aantal afbeeldingen in zwart-wit en enkele fotokaternen in kleur - blikt Van der Heijden terug op de felle kritiek die hij kreeg en verdedigt hij zich tegen de meest gehoorde bezwaren. Met notenapparaat, literatuurlijst en personenindex.
Nederlands | 9789024433049 | 509 pagina's
| Titel | Grijs verleden : Nederland en de Tweede Wereldoorlog |
| Auteur | Chris van der Heijden |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Boom, [2020] |
| Overige gegevens | 509 pagina's, 32 pagina's platen - illustraties - 24 cm |
| Annotatie | Oorspronkelijke uitgave: Amsterdam : Contact, 2001 - Met literatuuropgave, register |
| ISBN | 9789024433049 |
| PPN | 425178234 |
| Rubriekscode | 935.3 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Nederland; Wereldoorlog II |
| PIM Rubriek |  Nederland |
| PIM Trefwoord | Wereldoorlog II |
Maart 2014: gewapenderhand wordt de Krim gescheiden van Oekraïne en 'herenigd' met Rusland. Die actie van Rusland is in strijd met het Helsinki-akkoord dat in 1975 de territoriale integriteit van alle staten in Europa heeft vastgelegd. Het blijft niet bij de Krim. Rusland wil zijn oude glorie als supermacht terug. Sindsdien woedt er oorlog in Europa. Hoe heeft het zover kunnen komen? Zonder oog voor personen als Gorbatsjov, Jeltsin en Poetin is de assertiviteit van dit nieuwe Rusland niet te begrijpen. Gorbatsjov opende met zijn glasnost een doos van Pandora. Jeltsin hervormde het land niet echt. Poetin profiteerde van hun falen en kon de staat weer in het centrum van de macht zetten. Maar er zijn ook structurele oorzaken voor het feit dat Rusland zich nu hard tegen Europa keert. Ondanks de privatiseringen en de opmars van een middenklasse in deze eeuw is Rusland een neofeodale maatschappij. De mens is er onderdaan gebleven en nooit staatsburger geworden. Vandaar dat de ontvoogding, waar Oekraine en andere voormalige satellieten nu naar streven, voor het Kremlin zo'n groot gevaar is dat het alles op alles zet om zijn invloedssfeer terug te winnen en zo Europa diep verdeelt. Hubert Smeets, die Rusland vanaf 1990 op de voet volgt, beschrijft de breuklijn in de Russische samenleving met een scherpe pen en een goed oog voor detail.Journalistieke analyse van de Russische recente geschiedenis en politiek sedert het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991.
