Twaalf volwassen kinderen uit een groot katholiek gezin blikken terug op hun jeugd in de jaren '50 en '60 en op de rol van hun moeder die zij dagelijks verzorgen na een hersenbloeding.
De moeder van een groot, katholiek gezin krijgt op hoge leeftijd een hersenbloeding en hult zich daarna in een voortdurend stilzwijgen. Omdat ze niet willen dat zij naar een verpleeghuis moet, nemen de twaalf volwassen kinderen vrijwillig de zorg op zich: dagelijks is een van hen, gedurende de acht jaar tot haar dood, bij haar volgens een strak schema. Elk van hen beschrijft vanuit eigen perspectief de gezamenlijke jeugd in de jaren vijftig en zestig en de herinneringen aan de ouders, elkaar, de maatschappij. De schrijfster (1967) is journaliste en raakte geïntrigeerd door het beeld van haar zwijgende oma en de rol die zij had in het leven van haar ooms en tantes. Zij laat hen een voor een aan het woord, van de oudste tot de jongste. Er zijn overeenkomsten, maar opvallend zijn de verschillen in hun beleving. Deze lijn is knap doorgetrokken naar het nu: de oude moeder en de beslissing over leven en dood die de kinderen met elkaar moeten nemen. Het boek speelt in de Zaanstreek, maar het verhaal is herkenbaar voor een breed publiek. Bekroond met de NS Publieksprijs in 2002 en in 2003 met het Gouden Ezelsoor (best verkochte debuut).
Nederlands | 9789045011929 | 255 pagina's
Titel | Het zwijgen van Maria Zachea : een ware familiegeschiedenis |
Auteur | Judith Koelemeijer |
Type materiaal | Boek |
Editie | Achtendertigste druk; |
Uitgave | [Amsterdam] : Olympus, maart 2019 |
Overige gegevens | 255 pagina's - 21 cm |
Annotatie | 1e druk: Zutphen : Plataan, 2001 - Met literatuuropgave |
ISBN | 9789045011929 |
PPN | 422473863 |
Thematrefwoord | Familierelaties ; Jaren vijftig ; Jaren zestig ; Euthanasie ; Moeders |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Familierelaties ; Jaren vijftig ; Jaren zestig ; Euthanasie ; Moeders |