Een 13-jarige jongen, die als baby met zijn oma vanuit Libanon naar Duitsland is gevlucht, keert terug naar zijn vaderland.
De jonge Amin komt na twaalf jaar in 1994 met zijn oma naar Libanon terug, het land met zijn kleuren en geuren is hem vreemd, vergeleken met Duitsland, maar het is ook een kapot land na de vijftien jaar durende burgeroorlog. Met zijn nieuwe vriend Jafar, een vrijgevochten schoolgenootje, verkent hij 's avonds de gebombardeerde gebouwen. De Hakawati, de verhalenverteller, leert Amin de kunst van het vertellen. Hij is een traditionele figuur in het Midden-Oosten, hier in de roman een terugkerende figuur. Oma heeft vroeger geschilderd, in haar café komt een tentoonstelling van haar werken, waarvan de onderschriften mysterieus zijn, vooral één: G84/91. Jafar en Amin gaan op onderzoek uit. Oma is zwijgzaam. Slechts enkele keren komt zij hem dichterbij, zoals toen zij hem naar haar vroegere huis in de bergen meeneemt. De inmiddels volwassen ik-persoon reflecteert over zijn jeugd, haalt oude notitieboeken aan, gaat heen en weer in tijd en plaats. Ein Lied für die Vermisten blijkt een schilderij te zijn dat zijn moeder in Parijs maakte, zich haar boom in de tuin in de bergen herinnerende. Deze omvangrijke tweede roman van Pierre Jarawan speelt zich weer in Beiroet af, en wordt na het succes van de eerste, 'Am Ende bleiben die Zedern'*, met veel belangstelling verwacht.
Duits | 9783827013651 | 461 pagina's
| Titel | Ein Lied für die Vermisten : Roman |
| Auteur | Pierre Jarawan |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | [München] : Berlin Verlag, [2020] |
| Overige gegevens | 461 pagina's - 22 cm |
| ISBN | 9783827013651 |
| PPN | 426411676 |
| Thematrefwoord | Libanon |
| Taal | Duits |
