Verzamelde poëzie tot 2007 van de Curaçaose schrijver (1936- ).
Frank Martinus Arion (1936), vooral bekend door zijn formidabele roman 'Dubbelspel' (1973) , is een Curaçaose schrijver, die neerlandistiek in Leiden heeft gestudeerd, in Nederland heeft gewoond en werkzaam is geweest, en sinds 1981 weer terug is gegaan naar Curaçao. Hij debuteerde als dichter in 1957 en bleef in de jaren daarna poëzie schrijven en publiceren. Een keuze uit vijftig jaar poëzie (tot 2007) is hier bijeengebracht door Arion zelf. Omdat hij sinds zijn debuut 'Stemmen uit Afrika' geen poëzie meer heeft uitgegeven in Nederland, is dit zo belangrijke deel van zijn oeuvre hier vrijwel onbekend. In een Woord vooraf beschrijft hij zijn positie: 'Voor de kunstenaar is het nodig altijd grote afstand tot de critici te bewaren. Zoals het voor het slanke hert nodig is grote afstand tot de dikke tijger te behouden, ook als die dikzak zoete woorden spreekt. Om te overleven moet je altijd uit de mond van de mode blijven.' Deze poëzie kan dan ook onmogelijk modieus heten. Welke invloeden ze ook heeft ondergaan, de grootste invloed is zonder twijfel die van een zwarte Curaçaoenaar te zijn. In veel gevallen lijkt een benadering vanuit de Caraïbische letterkunde de meest vruchtbare voor de appreciatie van deze gedichten.
Nederlands | 9789023482932
Titel | Heimwee en de ruïne : verzamelde gedichten |
Auteur | Frank Martinus Arion |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : De Bezige Bij, 2013 |
Overige gegevens | 189 p - 21 cm |
ISBN | 9789023482932 |
PPN | 363083634 |
Rubriekscode | Nederlands 875 |
Taal | Nederlands |
PIM Rubriek | Gedichten en Versjes |
PIM Trefwoord | Arion |