Journalistiek onderbouwde analyse van het falende Nederlandse drugsbeleid en suggesties voor verbetering.
In hun vorige boek, 'De achterkant van Nederland'* lieten journalist Jan Tromp en hoogleraar Pieter Tops zien hoe wijdverbreid de drugscriminaliteit inmiddels is. Lag toen de focus op de criminelen, nu richten ze hun blik op de bestrijders en vele anderen die te maken krijgen met de gevolgen zoals burgemeesters, leraren en hulpverleners. Hun speciale aandacht gaat uit naar de grote geldstromen die er in deze wereld omgaan en waar politie en justitie geen vat op weten te krijgen. Terwijl nu het opsporingsbeleid gericht is op de drugs, zou je met het verstoren van het illegale financiële verkeer juist wél de topcriminelen treffen die nu nog de dans ontspringen. Het is geen rooskleurig beeld dat zij schetsen, maar toch zijn er ook lichtpuntjes, zoals een school in de Bijlmer die zijn leerlingen uit het milieu probeert te houden of de brede aanpak in Rotterdam Zuid, waar vele partijen zich aan gecommitteerd hebben. Legalisering, zo concluderen zij, kan slechts een deel van de oplossing zijn als tegelijkertijd de illegale handel daadkrachtiger wordt bestreden. Tromp en Tops leggen ook nu weer de vinger op de zere plek. Misschien zijn we in Nederland toch niet zo goed bezig als het om drugs gaat? Met uitgebreide bronvermelding.
Nederlands | 9789463820950 | 263 pagina's
| Titel | Nederland drugsland : de lokroep van het geld, de macht van criminelen, de noodzaak die te breken (en hoe dat dan te doen) |
| Auteur | P.W. Tops |
| Secundaire auteur | Jan Tromp |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Balans, [2020] |
| Overige gegevens | 263 pagina's - 22 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave |
| ISBN | 9789463820950 |
| PPN | 424381362 |
| Rubriekscode | 614.73 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Drugs; Nederland; Overheidsbeleid; Kritiek |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Drugs |
Wie is de baas in dit land? Over deze vraag wordt in Nederland een schaduwgevecht gevoerd. In veel buurten in ons land is het dagelijks leven verweven geraakt met vormen van georganiseerde criminaliteit. In de rafelrand van onze maatschappij groeit een zelfbewuste klasse die zijn eigen bonen dopt. De hoofdrolspelers zijn harde jongens, scharrelaars, meelopers en mensen die het hoofd boven water proberen te houden. Wat men deelt, is de opvatting dat de overheid ze niet voor de voeten moet lopen. Bestuurders kijken weg, worden bedreigd of proberen soms terug te slaan. Maar voor elke houding geldt de patstelling: de ongeorganiseerde overheid tegenover georganiseerde misdaad. 0Bestuurskundige Pieter Tops en journalist Jan Tromp spraken voor 'De achterkant van Nederland' met wanhopige bestuurders, maar trokken ook naar achterbuurten om zich onder te dompelen in de wereld van drugsbazen, motorclubs en kampers. Ze noteren pijnlijk helder hoe criminelen in het gat springen dat de overheid laat vallen, een gat dat nauwelijks nog kan worden gedicht. 'Hij kan kapotvallen, die burgemeester.'Journalistiek onderzoek naar de georganiseerde criminaliteit in Nederland, met name in Noord-Brabant, en de achtergronden daarvan.
