Verslag van de naoorlogse opsporing en berechting van oorlogsmisdadigers en de steken die de Nederlandse overheid daarbij heeft laten vallen.
Heeft Nederland genoeg gedaan om mannen en vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog oorlogsmisdaden begingen te berechten? Die vraag stellen journalisten Cees van Hoore en Arnold Karskens aan het begin van dit boek. Het antwoord dat ze geven laat zich raden: nee. Het is de inschatting van de auteurs dat tienduizenden Nederlandse verraders en oorlogsmisdadigers niet zijn vervolgd. In hun ogen heeft de Nederlandse overheid zich verre van volledig ingezet bij de opsporing. En bij hun eigen zoektocht naar onberechte oorlogsmisdadigers zien Van Hoore en Karskens zichzelf door diezelfde overheid tegengewerkt. Het boek is opgedeeld in drie delen. Allereerst wordt ingezoomd op de werking van de bijzondere rechtspleging en op het juridische kader nadien met betrekking tot de opsporing van oorlogsmisdadigers. Vervolgens worden enkele voorbeelden uitgelicht van oorlogsmisdadigers die hun straf ontliepen. Tot slot richt de blik zich op een viertal journalisten die zelf werk maakten van het speuren naar de onbestraften. Het boek is voorzien van een bronnenoverzicht.
Nederlands | 9789463388818 | 188 pagina's
Titel | Voor verraders zou geen plaats zijn... |
Auteur | Cees van Hoore |
Secundaire auteur | Arnold Karskens |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Soesterberg : Uitgeverij Aspekt, [2020] |
Overige gegevens | 188 pagina's - 21 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave |
ISBN | 9789463388818 |
PPN | 426478959 |
Rubriekscode | 395.4 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Bijzondere rechtspraak; Nederland; Kritiek |
PIM Rubriek | Nederland |
PIM Trefwoord | Wereldoorlog II |