Herinneringen aan leven en werk door de Nederlandse topambtenaar (1945-2020), onder meer hoofd van de Binnenlandse Veiligheidsdienst.
In augustus 2020 overleed op 75-jarige leeftijd Arthur Docters van Leeuwen. Kort daarvoor had hij - met behulp van een ghostwriter - zijn memoires voltooid. Daarin schetst deze invloedrijke topambtenaar op persoonlijke en opvallend openhartige wijze een beeld van zijn leven en zijn carrière. Alles komt aan bod: zijn moeilijke jeugd, zijn rechtenstudie in Utrecht, zijn werk op diverse ministeries, bij de BVD (voorloper van de AIVD), het College van procureurs-generaal en de AFM (voorloper van de STE). Hij schroomt niet om over zijn jeugdige seksuele verlangens te vertellen, noch over zijn depressies. Hij neemt geen blad voor de mond en noemt man en paard. Hij spaart mensen als Winnie Sorgdrager, Wim Kok en Hans Vrakking allerminst. Het maakt het lezen tot een enerverende en soms zelfs spannend avontuur - al worden er soms wel iets te grote stappen gezet voor de niet-ingewijde. Maar het geeft vooral een mooi kijkje achter de schermen van de Haagse politiek. Door de tekst heen staan zwart-witfoto's. Een register ontbreekt en dat is voor zo'n boek een onvergeeflijke omissie.
Nederlands | 9789044644715 | 459 pagina's
Titel | Een spoor van vernieuwing : memoires |
Auteur | Arthur Docters van Leeuwen |
Secundaire auteur | Lars Kuipers |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Prometheus, 2020 |
Overige gegevens | 459 pagina's - foto's - 24 cm |
ISBN | 9789044644715 |
PPN | 426280091 |
Rubriekscode | 937.6 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Docters van Leeuwen, A.W.H.; Memoires |
PIM Rubriek | Nederland |
PIM Trefwoord | Docters van Leeuwen |
Memoires van de PvdA-politica, die als progressieve minister en staatssecretaris moest concluderen dat er vrijwel geen mogelijkheden waren om problemen in het onderwijs en de zorg aan te pakken, omndanks goede bedoelingen, reorganisaties, inspraak, extra financiering en politieke samenwerking.