In brieven aan zijn overleden ouders denkt de bekende interviewer (1957) terug aan hun huwelijk, dat eindigde in een vechtscheiding, en aan zijn eigen schuldgevoelens over zijn jarenlange weigering van contact met zijn moeder nadien.
De bekende interviewer (1957) vertelt zeer openhartig over het huwelijk van zijn ouders dat idyllisch begon, maar eindigde in een vechtscheiding nadat zijn moeder het gezin verliet voor een andere man. De jonge Frénk en zijn zus weigerden jarenlang ieder contact met haar, tot zij als volwassenen anders gingen denken over de redenen voor haar vertrek. Na zich eerst met hun moeder verzoend te hebben, slaagden zij er later in ook weer contact tussen hun ouders tot stand te brengen. Van der Linden vertelt de geschiedenis in de je-vorm, in korte fragmenten (brieven), gericht aan Mam en Pa afzonderlijk en gezamenlijk. Die je-vorm leest hier en daar wat ongemakkelijk, maar uit alle brokstukken ontstaat een treffend beeld van dit huwelijk, het opgroeien van de auteur in de Bollenstreek en de schuldgevoelens waarmee hij, eenmaal volwassen, worstelde over zijn houding tegenover zijn moeder. In 2009 maakte Van der Linden de documentaire 'Verloren band' waarin hij met zijn ouders sprak over hun relatie, dit boek loopt door tot na hun overlijden.
Nederlands | 9789024588565 | 209 pagina's
| Titel | En altijd maar verlangen : de liefdesoorlog van mijn ouders |
| Auteur | Frenk van der Linden |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, [2021] |
| Overige gegevens | 209 pagina's - 23 cm |
| ISBN | 9789024588565 |
| PPN | 427628741 |
| Rubriekscode | 418.2 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Ouder-kind relatie; Verhalen |
| PIM Rubriek |  Mens en Maatschappij |
| PIM Trefwoord | Ouder-kind relatie |
In het Glasgow van de jaren tachtig probeert de jongste zoon van een gebroken en straatarm gezin voor zijn alcoholistische moeder te zorgen, terwijl hij zelf met zijn identiteit worstelt.
