Analyse van de problemen op de Nederlandse woningmarkt en de daaruit voortvloeiende maatschappelijke ongelijkheid.
De rode draad in dit boek is de verbinding tussen woonarmoede en ongelijkheid. De auteur stelt dat een tweekastenmaatschappij dreigt te ontstaan. De rijken worden rijker, zij hebben vastgoed en daartegenover staan degenen (meestal jongeren die geen bemiddelde ouders hebben) die geen woning kunnen kopen of een hoge huur moeten betalen. De hoofdoorzaak hiervan is gelegen in de ideologie die sinds de jaren 1980 het beleid bepaalt: deregulering, het afschaffen van regels en het verder aan de vrije markt overlaten. De ideologie van het neoliberalisme. Het probleem van de daardoor ontstane ongelijkheid wordt van veel kanten - in samenhang - belicht: het erfrecht, de liberalisering van de hypotheken, de beleggingen via de grote pensioenpotten en door internationale personen en bedrijven, de lage rente, de macht van de banken, de bouwlobby, de hoge prijs van de grond, de verslechterde positie van de werknemers (loonmatiging, flexibilisering). De steeds verder gaande ongelijkheid, zo stelt de auteur, zal met zich brengen dat we er allemaal op achteruit zullen gaan. Als een van de oplossingen ziet hij een verlaging van de grondprijs voor iedereen. Het boek is bedoeld als waarschuwing: we moeten er wat aan doen voor het te laat is. Voor beleidsmakers en een geïnteresseerd publiek.
Nederlands | 9789028451469 | 288 pagina's
| Titel | Hoe ik toch huisjesmelker werd : over woonarmoede en ongelijkheid |
| Auteur | Hans de Geus |
| Type materiaal | Boek |
| Uitgave | Amsterdam : Wereldbibliotheek, [2021] |
| Overige gegevens | 288 pagina's - illustraties - 21 cm |
| Annotatie | Met literatuuropgave |
| ISBN | 9789028451469 |
| PPN | 430212836 |
| Rubriekscode | 372.2 |
| Taal | Nederlands |
| Onderwerp algemeen | Onroerende zaken ; Woningen kopen ; Woningen verkopen ; Woningmarkt; Nederland |
| PIM Rubriek |  Huis en Tuin |
| PIM Trefwoord | Onroerende zaken |
Betoog over het goede leven: je hoeft niet altijd positief te zijn, maar in plaats daarvan moet je jouw tekortkomingen en de tegenslagen in het leven onder ogen zien en daarmee leren leven.
