Brieven in faxvorm van een schrijfster aan haar mentor over haar dagelijks leven, waarin ze het succes smaakt van haar eerste gepubliceerde roman, hoewel haar ouders haar op de zeuwen blijven werken en andere mensen nog altijd onvoorspelbaar zijn.
Net als in de eerdere drie bundels* faxen (brieven) aan scenarioschrijver Ger Beukenkamp draagt de ik-figuur hier dezelfde naam als de schrijfster (1965), maar zij mag misschien niet met haar vereenzelvigd worden. Inmiddels wordt haar eerste roman 'Voor God en de Sociale Dienst' bijna gepubliceerd, en dat zou haar een plezier moeten doen, maar de teneur van deze bundel is niet wezenlijk anders dan die van de voorgangers. De ik-figuur heeft nog altijd moeite met de oppervlakkigheid en de onvoorspelbaarheid van andere mensen, ze is nog altijd extreem gesteld op haar onafhankelijkheid, ze put nog altijd troost uit het werk van Vincent van Gogh en Gerrit Achterberg, en nog altijd werken haar ouders elkaar en hun dochters op even pijnlijke als hilarische wijze op de zenuwen. Gelukkig heeft de ik-figuur nu de steun van haar therapeut, het 'Orakel', en wellicht dat literair succes haar in staat kan stellen om haar soms verafschuwde bijbaantje als tekenmodel nu definitief vaarwel te zeggen. Een afwisselend schrijnend en grappig (zelf)portret, altijd openhartig en goed geschreven.
Nederlands | 9789028211056 | 442 pagina's
Titel | Hoog en laag springen : faxen aan Ger 4 |
Auteur | Nicolien Mizee |
Type materiaal | Boek |
Editie | Eerste druk; |
Uitgave | Amsterdam : Uitgeverij Van Oorschot, januari 2021 |
Overige gegevens | 442 pagina's - 22 cm |
ISBN | 9789028211056 |
PPN | 433121238 |
Rubriekscode | Nederlands 855.6 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Mizee, Nicolien; Brieven |
PIM Rubriek | Schrijvers en Boeken |
PIM Trefwoord | Mizee |
Brieven in faxvorm van een schrijver aan haar mentor over haar dagelijks leven, waarbij haar persoonlijkheid wordt gekenmerkt door haar relatieproblemen, haar hang naar isolatie, haar rusteloosheid, haar depressiviteit en haar onvermogen een gewone baan te nemen.
Brieven in faxvorm van een schrijver aan haar mentor over haar dagelijks leven, waarbij haar persoonlijkheid wordt gekenmerkt door haar relatieproblemen, haar hang naar isolatie, haar rusteloosheid, haar depressiviteit en haar onvermogen een gewone baan te nemen.