Verhalen en anekdotes over allerlei ultralopen, in het bijzonder de Barkley in de Amerikaanse staat Tennessee.
De Barkley is een extreem zware ultraloop in de Amerikaanse staat Tennessee. De maximaal veertig deelnemers moeten 100 mijl / 160 km afleggen binnen 60 uur door een bergachtig gebied met 18.000 hoogtemeters. Dat is slechts 2,6 km per uur. In 35 jaar (1986-2021) slaagden slechts vijftien atleten daarin. Zij die wel de eindstreep halen, zijn fysiek uitgeput en sommigen weten niet meer waar ze zijn. Meestal worden de deelnemers ook nog geteisterd door extreem weer: regen, sneeuw, hitte of koude. Op de bergen moeten ze soms met hun handen naar boven kruipen. Ze moeten ook uren eenzaamheid aankunnen. De Nederlandse journalist, auteur en ultraloper Michiel Panhuysen (1966) nam deel, maar haalde de finish niet. Hij vertelt vol enthousiasme over allerlei ultralopen en vooral over de Barkley en de organisator, Gary Cantrell, bijgenaamd Lazarus Lake, die de start geeft door een sigaret op te steken. Het verhaal is in zeer begrijpelijke taal geschreven. Enige kennis van het Engels is wel nodig. Een lijstje met de vijftien finishers en hun tijden (52u03'08" à 59u41'21") staat er niet in. Daarvoor moet je bij Wikipedia zijn. De auteur stelt zich niet de vraag of zulke wedstrijden waarbij lopers hun verstand tijdelijk verliezen, wel verantwoord zijn. Met Barkley-parcourskaartje in zwart-wit.
Nederlands | 9789026353727 | 189 pagina's
Titel | In de ban van de Barkley : de zwaarste en extreemste ultrarun ter wereld |
Auteur | Michiel Panhuysen |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : Ambo|Anthos, [2021] |
Overige gegevens | 189 pagina's - kaart - 22 cm |
ISBN | 9789026353727 |
PPN | 430382367 |
Rubriekscode | 617.31 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Hardlopen; Verhalen |
PIM Rubriek | Sport en Spel |
PIM Trefwoord | Atletiek |