Ingénue / K.D. Lang, Ben Mink ; David Piltch ; Graham Boyle ; Gary Burton... [et al.]

"Dit album uit 1992 is in zekere zin het belangrijkste in de carrière van k.d. Lang. Met de vier voorgangers (drie met The Reclines, eentje solo) had de Canadese zangeres zichzelf in puur muzikaal opzicht weliswaar in de traditie van countryvedettes als Loretta Lynn en Patsy Cline geplaatst, maar een lesbienne die de oorlog verklaart aan de vleesindustrie was toch niet wat de conservatieve goegemeente in Nashville als de definitie van rolmodel wenste te huldigen. Op Ingénue" verlegde Lang dus vervolgens onbekommerd haar grenzen. Ze manifesteerde zich hier meer als een popgevoelige singer-songwriter ("Constant Craving"!) dan als exponent van de toen florerende alt-country, terwijl het verhalende element in haar teksten goeddeels plaats moest maken voor meer ongrijpbare associaties en emoties. Gebleven waren de bloedmooie melodielijnen." (Chris van Oostrom, Lust For Life)