Slow phaser (2014)/ Nicole Atkins

"'Ik heb je gemist, Nicole Atkins', denk ik al tijdens de eerste minuten. Debuut "Neptune City" uit 2007 klonk melancholisch sixties-achtig, als een vrouwelijke Roy Orbison. Ik houd erg van Atkins' hartstochtelijke zangstijl. Ik ken bijna geen zangeres die zo mooi smachtend kan zingen als dat zij dat kan. De Zweedse producer Tore Johansson laat haar derde plaat grooven door vette baslijnen, synths en (gitaar)effecten. Dat levert disco-achtige popsongs op, zoals "Who Killed The Moonlight?" en "Girl You Look Amazing" en het catchy "Cool People". Atkins blijkt wederom een songschrijver van formaat, die nu meer muzikaal experimenteert. Er is catchy pop, maar ook invloeden van disco, folk, roots, indie(-noir) en een snufje prog te horen. Ik vind Atkins nog steeds op haar best wanneer ze haar meest melancholische kant aanspreekt. Zoals in het smekende "Red Ropes", in "Gasoline Bride", met een heerlijk cynische tekst over een niet al te gelukkige bruiloft, en in het sublieme rootsy "The Worst Hangover"." (Fileunder)